Thad lenti i draetti , Ad modir min mig aetti
Thvi hun var svo gyskid grey, En laeknrinn var sottur
Og loksins ol hun dottur, Og thad sest ekki saetari mey
En pabbi var sjalfur, A sjonum alltaf halfur
Svo hann gat ekki lengur sagt nei, Fyrst var hann mjog sleginn
En seinna sagdi hann feginn, Thad sest ekki saetari mey
Saetari mey, Saetari mey
Nei thad sest ekki saetari mey, Og fyrr en mig vardi
Hver strakur a mig stardi, Eins og stelpur a gleym-mer-ei
Their foru ad skjalfa, Og sogdu vid sig sjalfa
Hun er sorglega stygg, En mjog trygg, ad eg hygg
Og thad sest ekki saetari mey, Eg laedi iibernsku
Ad blikkaaafinni ensku, Og min soogrood var sweet and gay
En vestur aalandi, EE lenti iihjooabandi
Thad er sorglegt fyrir sidpruua mey, Hann lagdi iisinn vana
Ad elska Amerikana, Svo ee kyssti hann og sagdi OK
En illt var iiefni, Hann var ooamaaa iisvefni
Og thaareyndist hann, Ramm iilenskt grey
IIlenskt grey, IIlenskt grey
Sem aaaaeist islenska mey, En nu ur onour oloin
EgEthansa katat avoloin, Og thiy kalla mig gleym-mereei
Og piltarnir their skjalaa, Their segja vid sig sjalaa
Nei thu uetydir mereblossandi asa, Thvilili hnoss!
Thvi thad sese ekki saetari mey